Dinsdag 9 maart 2010

Vanmorgen liep om 7 uur de wekker af, vandaag gaan we naar het Krugerpark.
Ontbijt hadden we zelf ingeslagen en rond 8:22 uur zijn we vertrokken.
De reis leidde ons weer via/door de bergen naar de ingang genaamd: Malelanegate (Komatipoort) de zuidelijke ingang van Het Krugerpark. Hier arriveerden we om 9:30 uur en het was inmiddels behoorlijk warm.
We hebben ons gemeld bij de ingang en een boekje gekocht over het park incl. de routes die we konden rijden.

Onderweg zagen we een kudde olifanten, in eerste instantie leken het twee olifanten te zijn die in de bosjes stonden. Een paar seconden later zagen we dat er al een paar aan de kant van de weg stonden, hier was een modderpoel en waren deze olifanten zich aan het trakteren op een modderdouche.
Omdat de olifanten in de bosjes nogal heftig reageerden is Alexander een stukje achteruit gereden zodat wij konden zien wat er ging gebeuren. De paar olifanten (met jong) die al langs de kant van de weg stonden, liepen de weg over en verdwenen uit zicht.

Na een tijdje volgde er een hele kudde i.p.v. die 2 die wij dachten gezien te hebben. Deze hebben zich allemaal even tegoed gedaan aan de modderpoel en verdwenen toen ook in de bosjes aan de overkant van de weg.
We hebben ook een aantal neushoorns gezien, hertjes en zebra’s. Tijdens een stop bij een rustplaats/piekniekplaats met perfecte cappuccino en een uiltje in een boom hoorde Alexander dat er even verderop een luipaard in een boom zou liggen. Gekeken tot we een ons wogen, maar helaas, niet gespot.

Om circa 16:00 uur waren we bij onze eerste overnachtingplaats in het Krugerpark: Pretoriuskop.
Een mooi bungalowpark met rondavels midden in Krugerpark dus. De hertjes lopen hier gewoon tussen de huisjes door, waarschijnlijk om op een natuurlijke manier het gras kort te houden.
Omdat we redelijk vroeg waren heeft Alexander een sunsetdrive geboekt met een 4x4 en ranger.
Voordat hij zich op de afgesproken plaats moest melden hebben we nog even wat boodschappen gedaan en een tafeltje gereserveerd in het restaurant om 20:00 uur.
Daarna zullen we wel vroeg gaan slapen en morgen weer vroeg op voor de tweede dag in het Krugerpark.

Overnachting: Pretoriuskop restcamp (Krugerpark)
Diner: Restaurant Pretoriuskop
Bezienswaardigheden/Atracties: Krugerpark
Gereden afstand: 188 km

Woensdag 10 maart 2010

We waren al om 6 uur wakker en zijn maar gaan douchen, inpakken en alles weer in de auto geladen. Om 6:50 uur reden we weg na het inleveren van de sleutel. Vandaag gaan we in het Krugerpark naar onze volgende stop (overnachting) in Satara.
Bij vertrek was het al 21 graden en al snel liep het naar de 30 graden toe. In de middag was het zelfs 35 graden. Bij vertrek nog even de tank volgegooid bij de uitgang van dit park.

Onze eerste stop hebben we gehouden in Skukuza om 9:30 uur, een groot ‘bungalowpark’ dat toch op onze weg lag. Hier konden we geld pinnen en hebben hier geluncht/gebruncht. Dit was een zeer groot park met alles er op en er aan!
Wat rondgekeken en we zagen langs de oever bij het restaurant nog een nijlpaard te water gaan!
In het overdekte gedeelte van het buitenterras (overkapping van riet) hingen allemaal vleermuizen, leuk om te zien.
We hebben er wat gedronken (cappuccino/Cola) en daarna ontbijt/brunch genomen. Nog even in het winkeltje van het park geweest waar Alexander een cd met vogelgeluiden en geluiden van beesten in Afrika heeft gekocht.
Om kwart over 11 zijn we hier weer vertrokken, toen was het al 35 graden.

Onderweg naar de volgende overnachting hebben we gezien: giraffen, buffels, impala’s, neushoorns, olifanten, schildpadden (water- en land), kudu’s, roofvogels, reigers (paarse en zwarte), nijlpaarden en olifanten in een grote waterpartij, zebra’s, gieren, bijeneters (vogeltjes), korhoen, salamanders, vlakvark (wrattenzwijnen), pied-kingfisher, hagedisjes, grijze gaweg vogel (go-awaybird), senagalduif, roodsnavel hornbill, glansspreeuwen, baboons, vervetmonkey (blauapen), waterbokken, gnoe (wildebeast) en op het einde van de rit 2 leeuwinnen die een waterbok in het vizier hadden….ze hebben de aanval niet ingezet.
Vlak voordat we bij de ingang van Satara waren zagen we een aantal auto’s stilstaan. Een teken dat er iets te zien is. Na een tijdje kijken toch maar even gevraagd aan de andere kijkers. Een bezoeker meldde dat hij een luipaard had gezien, maar dat hij tot vlak voordat wij er waren alleen nog een staart zag. We hebben nog even gekeken, maar niets gezien. Toen maar doorgereden. We moesten tenslotte uiterlijk voor 18:00 uur ons melden bij de receptie.

Eenmaal aangekomen (rond kwart voor 6) ingecheckt en boodschappen gedaan voor het avondeten…een braai.
Eenmaal bij het huisje (een rondavel) aangekomen bleek dat er geen keukenspullen waren. Geen borden, bestek etc. Wij terug naar de receptie. Bleek dus niet bij de huisjes te horen! Wel is er een gezamenlijke keuken, maar geen borden etc.
We hadden het volgens de receptiedame maar mee moeten nemen van huis….ja ammehoela…vanuit Holland je eigen keukengerei meenemen?? Die is maf. We hebben een klachtenformulier gevraagd om hier toch een aantekening over te maken bij het beheer van het park. Je kan toch niet van gasten verwachten die op doortocht zijn, dat die hun keukengerei meenemen. Wel goed voor de omzet van het restaurant denk ik.
Dan maar in de shop papieren bordjes en bestek gekocht. Maar ondanks alles toch lekker gegeten!

Overnachting: Satara Restcamp (Krugerpark)
Diner: Braai
Bezienswaardigheden/Atracties: Krugerpark
Gereden afstand: 207 km

Donderdag 11 maart 2010

Vanmorgen eindelijk eens een keer geslapen tot de wekker ging, 7 uur dus.
Opgestaan, gedoucht, ingepakt en Alexander heeft nog wat foto’s gemaakt van de beestjes op het park. Een van de medewerkers zag dat en kwam vragen of we interesse hadden voor een schildpadje die in de buurt zat. Deze hebben we gevonden maar zat erg verscholen onder de begroeiing.
We hebben nog even de tank volgegooid en op weg gegaan naar de volgende overnachting: Olifants RestCamp.
Deze route zou maar 55 km zijn en een reistijd van 1:10 uur. Echter hebben we natuurlijk diverse routes gereden, veelal over gravelpaden zodat we meer kans hadden om wild te spotten.

We hebben olifanten gezien, zebra’s, impala’s, waterbokken, nijlpaarden en veel giraffen. Zelfs op 1 stukje een stuk of 8 die steeds weer opdoemden om waarschijnlijk naar een drinkplaats te gaan, dit was erg leuk omdat ze ook redelijk dicht langs de auto voorbij liepen. Ook een drinkende giraf op de kiek gezet. Onderweg ook een grote groep buffels zien liggen onder het struikgewas, een stuk of 30. Tja, dat kom je hier zomaar tegen op ‘straat’.
Het was vandaag weer een zeer warme dag, vanmorgen bij vertrek om half 9 was het al 26 gr. Later op de dag 35 graden. Wel wat bewolking, maar die smolt als sneeuw voor de zon weg. Lang leve de airco!

Om half 4 arriveerden we op het kampterrein. Ingecheckt en voor Alexander weer een sunsetdrive geboekt. Deze zou om half 5 vertrekken, maar omdat ze nog even wilde wachten op gasten die net gearriveerd waren en ook mee wilden, vertrokken ze een kwartiertje later. Helma heeft in die tijd wat drinken ingeslagen en een kop cappuccino gedronken op het terras van het restaurant. Met een geweldig uitzicht op Olifantsrivier. Een stukje voor de ingang van het park hadden we al een blik geworpen op deze rivier die niet voor niets olifantrivier wordt genoemd. Er stonden daar wel ruim 20 olifanten (en een stukje verderop giraffen) te drinken. Er stond ook een buffel, maar die werd zowat weggejaagd door een olifant.

Toen ik mijn koffie had besteld zat er een Nederlands stel op het terras…al eerder hadden we deze man bij ons huisje gezien, die zei dat de bomen ook voor ons verkeerd stonden vanwege het uitzicht op de rivier (dit zei hij in het Engels, dus hadden we toen nog niet door dat het een Nederlander was). Enfin, ze vroegen of ik er bij kwam zitten, zo gezegd zo gedaan. Heerlijk zitten kletsen over de belevenissen tot nu toe.

Om een uur of 6 ben ik teruggegaan naar het huisje, drinken in de koelkast gezet en gedoucht. Als Alexander terugkomt (waarschijnlijk tegen 8 uur) gaan we eten in het restaurant en weer vroeg het bed in.
Alexander heeft tijdens de sunsetdrive best veel gezien deze keer, zoals: een leeuwin die een tijd naast de jeep meeliep, hyena met een jong die zich liet zien, maar door de ‘oppas’ het hol weer werd ingestuurd, neushoorns, duikertje (klein hertsoort), servetkat, olifanten.

Morgen weer echt vroeg opstaan. De eerste kilometers (88) rijden we nog in het Krugerpark, daarna eruit via de Phalaborwa gate op weg naar de volgende en laatste overnachtingplaats: Mogodilodge. De totale afstand in km’s is 221, reistijd zou volgens TomTom 4:06 uur bedragen. De eerste 88 duren waarschijnlijk het langst omdat er hier op de geasfalteerde wegen niet harder gereden mag worden dan 50. Op de gravelwegen mag je maar 40 km/p/u.
In Mogodi lodge slapen we 2 nachten.

Overnachting: Olifants Restcamp
Diner: Braai
Bezienswaardigheden/Atracties: Krugerpark
Gereden afstand: 116 km

Vrijdag 12 maart 2010

Vanmorgen al weer vroeg wakker. Eerst alles ingepakt en met de auto naar een parkeerplaatsje bij het restaurant gereden voor het ontbijt. Toen we (om kart voor 7) net de auto hadden geparkeerd werden we geroepen door, wat achteraf bleek, de medewerker van de benzinepomp aldaar. Die wees ons op het feit dat onze linkerachterband erg slap was en of we, voordat we zouden vertrekken, even langs hem wilde komen om te bekijken wat er aan de hand was met die band.
Na het ontbijt, met een geweldig uitzicht op Olifantrivier zijn we naar de benzinepomp gegaan.
De band was inderdaad een stuk slapper en er werd onderzocht of er ergens een gaatje zat. Dit fenomeen maken ze daar dagelijks mee omdat je veel kilometers over gravel en zooi rijdt. De medewerkers zijn gewend om elke auto die ze zien op het park te bekijken op de staat van de banden als er een auto langs komt rijden.
De plug (reparatiemateriaal) kostte maar 50 Rand (50 eurocent) en qua tip mag je dit zelf bepalen. Wij hebben hem 100 Rand tip gegeven. Al was het maar omdat die man zich letterlijk in het zweet heeft gewerkt…het was toen al 23 graden en zonnig.

Uiteindelijk werd het gaatje gevonden, een kleine ijzeren staafje had dit gaatje veroorzaakt.
Dit werd ter plekke gerepareerd. Toen alles weer terug in de kofferbak en op weg. Het was inmiddels al ruim na 8 uur.
Het laatste stuk Krugerpark werd nu gereden….helaas niet zoveel dieren gezien, wel een slang over de weg die zich snel uit de ‘voeten’ maakte.
Vlak voordat we bij de uitgang waren stond er traffic control met een lasergun…jawel..ook hier kennen ze die. De boete voor te snel rijden is niet mals. Bovendien word je netjes begeleidt naar de uitgang van het park en heb je pech. Je komt het park voorlopig niet meer in. Maar wie gaat er dan ook als een dolle door het Krugerpark rijden? Dan zie je helemaal niets en je gaat uiteindelijk toch om de beesten te kunnen zien.

Om 10:53 uur waren we bij de uitgang van het Kruger (Phalaborwa Gate). Hier zijn we even gestopt en hebben het souvenirwinkeltje even bezocht. Hier hebben we een prachtig tafelkleed met bijpassend wandkleed gekocht. Hierop zijn zebra’s geschilderd, echt handwerk. Mocht ook wel wat kosten, zo’n 1100 Rand bij elkaar (= ca € 110,-).
Daarna zijn we doorgereden naar Het Cheeta Project vlakbij Hoedspruit. Hier is een fokprogramma opgezet om de cheeta’s voor uitsterven te behoeden. Onze TomTom kon deze locatie niet juist aangeven, maar na navraag te hebben gedaan bij een ander park in die buurt, bleek dat het 15 km verderop lag. Uiteindelijk hebben we het toch gevonden.
Kaartjes gekocht en als inleiding kregen we een dvd te zien over het ontstaan van dit project. Behalve cheeta’s hebben ze hier ook andere dieren zoals een roedel wilde honden. Een ranger reed ons rond in de jeep en leidde ons langs cheeta’s die in de schaduw lagen. Vrouwen leven gescheiden van de mannen i.v.m. territorium. Er waren ook jonge cheeta’s. Tevens een leeuw en wat andere beesten gezien. Op dit terrein hadden ze ook een grote ‘bak’ waarin de botten van het eten werd gegooid. Dit was dus weer een prima plaats waar de gieren zich te goed konden doen. Deze hingen ook boven het terrein in grote getale.

Na de rondleiding zijn we hier weer vertrokken om 14:30 uur op weg naar Mogodi lodge in Graskop.
Hier kwamen wij aan om 16:15 uur. Dit parkje met chalets en hotelkamers lag bovenaan een bergtop waar een waterval lag…op een paar meter afstand van onze chalet stortte deze naar beneden. Hier was het inmiddels bewolkt en frisjes geworden. Dat komt natuurlijk ook omdat we hoog zaten.
Mooi uitzicht tussen de bergen door. Ondanks het mooie uitzicht vond ik dit de minst mooie/leuke locatie waar we overnacht hebben de afgelopen weken. Maar misschien is dit ook psychisch hoor…het waren tenslotte de laatste nachten voor ons van deze vakantie. Het chalet was echter zeer prima en keurig verzorgd met alles er op en er aan.
Deze avond hebben we in het restaurantje van dit park gegeten. Niet erg gezellig daar en in eerste instantie waren wij ook de enige 2 gasten. Maar na een tijdje kwamen er nog 2 mensen bij.
Het eten was niet echt bijzonder, maar ook niet echt slecht.
Na het eten weer terug naar het chalet en nog even tv gekeken waar ze maar liefst 4 zenders hadden en nog sneeuwerig ook.
Dan maar op tijd naar bed gegaan.

Overnachting: Mogodi Lodge
Diner: Mogodi Lodge
Bezienswaardigheden/Atracties: Omgeving, panorama route, Cheetah project
Gereden afstand: 288 km

Zaterdag 13 maart 2010

Vandaag voor de verandering weer vroeg wakker, maar we hadden geen haast vandaag. Om 9:55 uur zijn we in de auto gestapt om een deel van de Panoramaroute te rijden in die omgeving. Ontbijten zouden we onderweg wel ergens doen.
We zijn als eerste naar The Pinnacles gereden, entree 5 Rand (50 eurocent) en een mooi uitzicht op een pinnacle en de rest van de omgeving. Hier stonden een aantal kraampjes waar souvenirs werden verkocht.
Vervolgens gereden naar Berlijn Waterfalls, ook hier 5 Rand entree en volop kraampjes.
Daarna gereden naar God’s Window, entree 10 rand en veel kraampjes wederom.
Hier moesten we een stukje lopen en trappen beklimmen en werden getrakteerd op een mooi uitzicht….dit heet niet voor niets God’s Window. Jammer dat het deze dag juist bewolkt was!
We konden nog verder naar boven ‘klauteren’ en kwamen in een soort jungle boven op de berg terecht. Zeer vochtig en jungleachtige beplanting.
Hier was het uitzicht zeer overweldigend. Ook hier veel bewolking die over/langs deze berg zweefde met af en toe openingen in deze bewolking.

De tocht naar beneden ging wat vlotter en we zijn weer doorgereden naar de volgende bezienswaardigheid.
Dit was Bourke’s Luck Potholes. Een groot park (entree 50 Rand) erbij met wederom kraampjes en een eetkraam. Hier hebben we wat gegeten en gedronken. Hier was het druk en blijkbaar waren meer mensen deze route aan het maken, we zagen namelijk ook mensen die we al bij de andere bezienswaardigheden hadden gezien.
Vervolgens zijn we het uiteindelijke bezienswaardigheid gaan bewonderen. Dit is echt prachtig en niet uit te leggen. Watervallen en diepe dieptes te zien. Hoe kan het zo ontstaan.
Na natuurlijk de nodige foto’s en filmpjes te hebben gemaakt zijn we nog even gaan zitten in het parkgedeelte.
Hier werd live muziek gemaakt en gedanst door moeder (type Big mama) met 2 dochters. We hebben ze een tip gegeven en ze gingen spontaan nog enthousiaster dansen.
Na dit spektakel zijn we naar Pelgrim’s Rest gereden, vlak bij Graskop. Dit is een oud gouddelvers plaatsje wat in zijn geheel op de monumentenlijst staat.
De rit er naar toe was weer erg bergig….de nodige haarspeldbochten etc.
Bij aankomst in het stadje bleek al gelijk dat hier een heleboel toeristen op af komen, met bussen tegelijk.
Na onze auto geparkeerd te hebben, bij wat achteraf een ‘autowasplaats’ bleek, zijn we te voet de winkelstraat ingelopen. Ook hier overal kraampjes met van alles en nog wat te koop. Hier zaten mensen ook de spullen te maken zoals de kralenitems die overal te koop zijn. Hier is engelengeduld voor nodig, maar het mag er zijn.
Ook de pandjes die langs de weg staan zijn origineel en allemaal nog in gebruik. Ook de uithangborden zijn origineel. Best leuk om te zien allemaal.
Wij hadden van andere Nederlanders gehoord dat in dit plaatsje een pottenbakkertje zou moeten zitten. Aangezien wij cappuccinokopjes wilden kopen hebben we nagevraagd waar deze zich bevond. Dit bleek een kilometer verderop downtown te zitten. Dus dan maar met de auto. Deze waren ze nog aan het wassen (nu kwamen we er dus achter dat dit een autowasplaats was….ach…het zou wel geld kosten, maar de auto was wel errug smerig van al die weken Zuid Afrika). Ze waren nog niet klaar dus zijn we eerst maar bij een restaurantje op het terras wat gaan drinken met een Apple crumble ‘gebakje’ erbij. Dit smaakte erg lekker!!!!!
Toch maar de auto opgehaald, het wassen kostte 100 Rand (ongeveer een 10tje in euro’s, maar ach…ze hadden er met 4 man aan gewerkt).

We hadden de pottenbakker al snel gevonden, dit lag vlak naast een benzinepomp waar nog oude benzinepompen dienst deden. Bij dit pottenbakkertje hadden ze helaas niet wat we zochten en uiteindelijk zijn we naar Graskop terug gereden. Hier even overlegd waar we zouden gaan eten, in elk geval niet meer in het restaurantje bij het park.
We besloten om gewoon in de auto te stappen en te stoppen bij een restaurant waar auto’s/klanten waren. Het eerste restaurant zag er niet druk uit dus die werd het niet. Een paar meter verderop zagen we een restaurantje waar al mensen zaten te eten.
Dit bleek een Mozambique’s/Portugees restaurant te zijn genaamd: Canimamba Restaurant. Erg gezellig ingericht en leuk personeel. We besloten toch om weer voor vis te gaan, maar wel verteld dat de vorige keer in St. Lucia de garnalen echt veel te gaar waren en we deze niet op hadden gegeten.
Alexander bestelde als voorgerecht alvast wat garnalen, deze bleken prima bereidt te zijn, dus zijn we voor het visplateau gegaan. En geen verkeerde keuze. Voor de eerste keer in Zuid-Afrika prima garnalen gekregen, net als de vis. Dit bleek botervis te zijn.

De bediening kwam een aantal keer vragen of dit alles goed bereidt was. Na een positief antwoord van ons gaf hij dit door aan de keuken waar de eigenaresse druk aan het koken was.
We hebben nog maar een aantal garnalen en wat vis besteld. Het smaakte echt perfect.
Dit restaurant is dus een echte aanrader!
Tijdens de tijd dat wij hier zaten was het bezoekersaantal tot 27 opgelopen. Het is niet groot maar wel erg goed. Jammer dat we dit de avond ervoor niet wisten.
Na op ons gemak gegeten te hebben zijn we weer terug naar ons chalet gegaan. Nu bleek weer dat we hoog zaten…er was dus mist. Het was maar een klein stukje rijden, dus veel last hadden we er niet van.
Voor het eten hadden we alle tassen opnieuw ingepakt omdat het vandaag onze laatste dag was, dus daar hoefden we ons niet druk meer over te maken, wel over het gewicht!
Dat zien we morgen dan wel weer, eerst slapen.

Overnachting: Mogodi Lodge
Diner: Canimamba Restaurant
Bezienswaardigheden/Atracties: Paroramaroute: The Pinnacles, Berlijn Waterfalls, God’s Window, Bourke’s Luck Potholes, Pelgrim’s Rest
Gereden afstand: 122 km

Zondag 14 maart 2010

Weer vroeg wakker (half 6), gedoucht en de laatste spulletjes ingepakt.
Nog even t.v. gekeken. Er was een wielerronde gestart (of beter gezegd…was nog steeds aan het starten) in Kaapstad. Het was een geweldig groot deelnemersveld! Ongelofelijk. Ook Lance Armstrong reed mee. Het schijnt al een paar jaar gehouden te worden en wordt georganiseerd door Pick and Pay (winkelketen) en een grote krant van Kaapstad. De opbrengsten worden gebruikt voor de minderbedeelden van Zuid Afrika, voor onderwijs en sport dacht ik.
Goed dat we niet terug hoeven te vliegen vanaf Kaapstad vandaag. Dat zou moeilijk worden met zo’n evenement.
Ontbijten wilden we weer in het restaurantje van gisteren.
Sleutels ingeleverd en wat blikjes cola voor onderweg gekocht. We reden om 8:25 uur weg bij onze laatste overnachtingplaats.
Getankt en de banden nog even laten controleren en op laten pompen. Vandaag: 19 graden en bewolkt. We moeten vandaag zo’n 400 km afleggen en volgens de TomTom zou dit ruim 4 en een half uur duren. Maar we hadden tijd genoeg, het vliegtuig vertrekt vannacht pas om 0:45 uur.
De route leidde ons weer door berg en dal. Na een tijd kwamen we op een tolweg, hier vonden we een tankstation om te ontbijten, want het restaurant van gisteren gaat op zondag pas om 11:00 uur open, jammer maar helaas.
We hebben hier wat kip gegeten, smaakte goed en was pittig! Het restaurantje was een soort KFC.
Onze weg weer vervolgd en na een aantal km kwamen we weer een groot benzinestation tegen met daarbij winkeltjes, restaurant en viswater!
In eerste instantie zijn we doorgereden, maar na een tijdje konden we keren en zijn hier naar toe gegaan. Alexander zou best een hengeltje uit willen gooien en aangezien meer mensen dit deden heeft hij nagevraagd of dat mogelijk was. Helaas moet je hiervoor een vergunning hebben en aangezien het zondag is ging dit niet. Wel hebben we daar lekker rondgekeken en nog even in de winkeltjes geweest.
Na enige tijd zijn we weer de auto ingestapt en het laatste stuk naar Johannesburg gereden. Het was niet echt druk op de weg, gelukkig.
Een km of 40 voor het vliegveld stopte de (notabene net aangeschaft voordat we naar Afrika gingen!) TomTom ermee. We kregen hier geen leven meer in.
Gelukkig waren er borden langs de weg die ons de route naar het vliegveld hebben geleidt. Hier waren we al vroeg.
Maar eerst de auto terugbrengen naar Avis bij het vliegveld. Pfff…wat een berg gehuurde en te huren auto’s staan hier in de parkeergarage! En wat een boel autoverhuurbedrijven zijn er! We waren rond een uur of 2 al op het vliegveld. Beetje veel vroeg!
Bij aankomst is km stand genoteerd en hebben we alle bagage op een trolley gelegd.
Ook even gemeld dat de bumper beschadigd is door een boom die op de verkeerde plek stond bij het Cheeta project. We dachten dat we net op tijd gestopt waren bij het achteruitrijden op de parkeerplaats. Helaas bleek na het wassen van de auto, dat de bumper toch beschadigd was. Balen dus.
Bijna 6000 km gereden en aan het einde van de rit toch nog schade. Hier is een aantekening van gemaakt met een beschrijving van het voorval door ons, handtekening en wij konden naar het kantoor van Avis om alle administratie af te handelen.
Wij hadden vanuit Nederland de auto gehuurd en in de papieren stond dat dit inclusief een one-way-fee was (d.w.z. de auto in Kaapstad ophalen en afleveren in Johannesburg). Maar in Kaapstad zouden we eigenlijk deze fee toch nog moeten betalen. Dit hebben we niet gedaan omdat in onze papieren stond dat we dit al hadden betaald. De medewerker van Avis kon dit niet uit de computer verwijderen. Dit moesten we dus allemaal uitleggen in Johannesburg. Na heel wat vijven en zessen én zevens is dit toch gelukt.
Het zou een heel stuk makkelijker zijn als Avis de bescheiden ook in het Engels zou maken. Dan is het voor iedereen (internationaal) duidelijk.
Nu de koffers proberen in te checken en de belasting van een aantal aankopen terugvragen. Na wat gezoek kwamen we bij een soort balie waar we de aankoopbonnen van de gekochte artikelen met BTW afgaven. Ze wilden een aantal artikelen zien en de bonnen werden gestempeld. Nu moesten we hiermee naar de refund-office, maar dat kan pas na het inchecken.
Ondertussen hebben we onze koffers laten wegen bij een incheckbalie. Wat bagage omgepakt omdat er bij de ene tas nog wat bij kon en bij de andere te veel gewicht in zat. Iets overgewicht, maar dat was geen bezwaar….dachten we.
Na een tijdje konden we de bagage inchecken. Ook nog even bij een self-incheck-apparaat onze boarding passen uitgeprint. Deze reis zouden we wel naast elkaar zitten. Echter wel in het middendeel, maar ach…het is toch donker als we gaan vliegen.
Om 16:30 uur konden we inchecken. Nu bleek er dus overgewicht.
Alexander met dit briefje naar het kantoortje. Dit zou ons 300 euro kosten! Ai..
Maar nadat Alexander duidelijk had gemaakt dat er in 1 tas een duikuitrusting zat (mag 20 kg zijn en kost dan 80 euro) was dit grootste probleem uit de weg geruimd. Nu nog een paar kilo uit de koffers en in de handbagage proppen. Pff…wat een gedoe.
Uiteindelijk werden de koffers goed bevonden. Maar ondertussen woog onze handbagage nog meer dan dat het al deed. Ach ja, je moet er wat voor over hebben he. Het is maar goed dat handbagage daar niet werd gewogen en gemeten! Zelfs het statief mocht mee als handbagage.
Helaas bleek voorbij de incheckbalie dat er geen trolleys waren om je handbagage op te vervoeren. Dat wordt dus sjouwen.
Nu op zoek naar het refund-kantoor. Hier werden alle bonnetjes gecheckt en gestempeld en kregen we een cheque mee. Hiermee moesten we weer naar een ander kantoortje en hier werd het bedrag in contanten uitbetaald. Niet veel, maar we konden hier mooi van eten en drinken op de luchthaven, scheelde weer een keer pinnen.
Al snel vonden we een prima plaatsje bij een restaurant waar we al onze handbagage neer konden leggen en de pc te voorschijn konden halen. Er was hier namelijk een mogelijkheid om te internetten, wel tegen betaling uiteraard. (in Dubai konden we bij een McDonald’s op de luchthaven voor niets internetten, hier in Johannesburg airport is er geen McDonald’s en voor dataverkeer moet betaald worden).
Onder het genot van de nodige cola’s en cappuccino’s zijn we een beetje aan het bijkomen. Het wordt echter nog een hele zit totdat we het vliegtuig in kunnen.
Ik heb in deze tijd een aantal keer het taxfree deel bezocht om in beweging te blijven en om de tijd te doden.
Gelukkig was er iets verderop een restaurantje die een rookgedeelte had. Niet zo’n vies stinkhok, maar een mooie ruimte met tafeltjes, stoeltjes, muziek en leuk verlicht. Dat is pas gastvrij!
Alexander heeft zijn tijd gedood met de laptop en internet.
In de tussentijd een maaltijd besteld en de nodige natte consumpties. Het personeel zei al gekscherend dat wij de nacht daar terplekke zouden doorbrengen.
Om 21:30 uur werd het restaurant langzaam (letterlijk) schoongemaakt en zou dichtgaan als de klanten weg waren. Om half elf was dit dan ook het geval.
Gelukkig was het andere restaurant wel langer open (die met de rookruimte). Hier ook nog wat gedronken en langzaamaan werd het tijd om naar de gate te gaan.
In deze wachtruimte waren geen stoelen meer vrij en zijn we maar op de grond gaan zitten.
Na een tijdje mochten we het vliegtuig in en kon de terugreis beginnen. Mooi op tijd is het vliegtuig vertrokken en de reis zou ongeveer 11 uur duren.
Gelukkig heeft Alexander redelijk kunnen slapen tijdens de vlucht, ik ook! Maar liefst 3 uur. Dat is een record!

Overnachting: Vliegtuig
Diner: Vliegveld Johanusburg en vliegtuig
Bezienswaardigheden/Atracties: Eindstand kilometer teller 16973

Maandag 15 maart 2010

Om 10:45 uur op maandagochtend landden we op Schiphol. Nog een extra paspoortcontrole, letterlijk aan het einde van de slurf, daarna de reguliere paspoortcontrole en op naar het ophalen van de bagage.
Aangezien dit vaak erg lang duurt hadden we ons hierop ingesteld. Maar wat blijkt….de eerste koffers die ik in het vizier krijg terwijl we naar de band lopen is er een van ons.
Nog geen 5 minuten later hadden we al onze bagage al bij elkaar. Dus supersnel!
Alexander z’n vader zou ons op komen halen, maar die zagen we nog niet. We wilden hem net bellen toen hij om een hoekje verscheen. Hij was er ook nog niet zo lang, maar aangezien de bagage altijd zo lang duurt had hij ook niet verwacht dat we al zo snel klaar waren voor vertrek.
En zo kwam onze Zuid-Afrika ervaring aan zijn einde.
Geweldig veel ervaringen en indrukken opgedaan en dankzij deze reisverslagen kunnen we gebeurtenissen etc. weer plaatsen, want je vergeet al snel veel.
En bij aanvang van de vakantie dacht ik dat 4 weken wel heel erg lang waren….ik kan je verzekeren… het is te kort! En zo snel voorbij.
Kilometerstand bij vertrek in Kaapstad was: 11.237 KM en bij het inleveren van de auto in Johannesburg was dit: 16.973 KM.

In de periode dat wij in Zuid Afrika waren (febr. / mrt. 2010) was de wisselkoers Rand – Euro: ca. 100 R = € 10,-
In de meeste gevallen konden wij overal pinnen/geld-uit-de-muur-trekken/betalen met onze ING pasjes (van onze gewone Nederlandse rekeningen) en soms konden we alleen met de VISA card pinnen/betalen of juist helemaal niet met de VISA Card terecht. Handig om te zorgen dat je beide bij je hebt!
Bij sommige pinapparaten konden we niet het maximale bedrag van 3000 R pinnen maar bijv. maar de helft.
De meeste benzinestations (zeker de grotere) hebben een ATM (pinapparaat) binnen staan.
Ga niet op vrijdag geld pinnen bij een bank, vaak zie je rijen mensen voor de banken staan. Hun wekelijkse salaris is dan weer gestort en iedereen wilt dat blijkbaar meteen verzilveren.