Reisverslag Australie 1999-2000

Maandag 29-11-99, 15:21 uur Het grote avontuur is begonnen!

Nou, daar gaan we dan, nu gaat het echt gebeuren……….
Hoe lang hebben we hier opgewacht………
We zitten met zijn vieren naast elkaar in het vliegtuig.We hebben allemaal ons eigen beeldschermpje. Meet is al met zijn tweede film bezig. Roy vindt geen enkele film goed. Het zijn weer 6jes. En heeft er al een reeks videospelletjes op zitten.
We hebben ontzettend goed gegeten, spicy garnalen met rijst en groenten, erg lekker, maarja dat is “Singapore airlines”. O ja, ons ontbijt bestond uit hamburgers, French frites en coca cola van good old mac.

Ondanks dat het begin niet veel goeds voorspelde is het tot nu toch lekker vlot verlopen.
We begonnen vanmorgen meteen met een file van 20 km i.v.m. een autoongeluk, het eerste uur waren we nog steeds niet verder gekomen dan tot aan Arnhem, hierna ging het wel redelijk alhoewel we daarna ook nog in de file hebben gestaan.
Op Schiphol aangekomen ging alles lekker vlot, geen lange rijen om in te checken. Na een goed kwartier waren we al door de douane en zijn toen maar even iets gaan drinken en een hapje eten en er moesten nog wat telefoontjes gepleegd worden.
Nadat dat alles was gebeurd moest er natuurlijk even geshopt worden en zijn er de nodige fotorolletjes ingeslagen.
Om iets voor 11:00 uur op naar gate G7. We konden zo goed als meteen naar binnen, we hoefden alleen maar achter in de rij aan te sluiten.
Niet veel later zaten we op onze plaats en kregen we te horen dat we een kleine vertraging hadden i.v.m. het tanken.
Ook dat viel reuze mee en om 12:00 uur waren we “ready for take of”. Om 12:14 uur stegen we dan ook inderdaad op en begonnen we echt aan ons grote avontuur *grijns*
We vliegen op het moment boven Baghdad en zijn al zo’n 5 1/2 uur in de lucht, het is buiten –52 graden en zitten 31000 foot hoog tussen de wolken. Maar dat gevoel kende ik geloof ik al erg goed. Ik kan mijn ogen niet meer open houden. Het is tijd voor een dutje.
We hebben er ongelooflijk veel zin in, what a horrible life we lead……

De reis naar Singapore ging lekker vlot en viel niet tegen, zeker niet omdat ik op 15 uur vliegen had gerekend en het maar 12 uur bleek te zijn.
In Singapore aangekomen zijn we eerst wat gaan drinken en winkeltjes ingegaan om te informeren voor een digitale videocamera en een digitale fotocamera, deze bleken nog best duur te zijn en we hebben er dan ook van af gezien om er een te kopen.
Om 9:25 uur moesten we ons melden voor de trip door Singapore waar we ons voor opgegeven hadden.
Na de nodige papieren te hebben ingevuld zijn we met een bus de stad door gecrosst, een kleine boottrip door het oude gedeelte maakte onze tour compleet.
Ik had gehoord dat het een mooie en schone stad is en moet zeggen dat dat volledig klopt, de straten zijn mooi schoon en opgeruimd.
Na 2 uur touren waren we weer terug op het vliegveld. Het was leuk, maar niemand had echt de energie om vanmiddag nog een keer de stad in te gaan. Weer papieren invullen, weer controles etc... laat maar zitten.

Eerst zijn we iets gaan eten en daarna zijn Sandra en ik het internetcafé aldaar ingedoken. Na 2 uur kwamen we er eindelijk weer uit, we waren nog lang niet klaar, maar het was weer mooi geweest. Al met al hangen we zo’n 81/2 uur hier rond. Niet echt een slechte plaats om vast te zitten, want er is zo veel te doen. Zo ontzettend groot. 
Vanmiddag zijn we gezellig met zijn 4en op de grond in slaap gevallen.
Metin hing over 3 stoelen heen en zei dat hij erg lekker lag, metalen stangen in zijn rug. Ook ondekten Roy en Metin een half uur geleden, hele fijne leren slaapstoelen...te laat om in te gaan slapen dus.
Roy en ik hebben nog een tijdje buiten liggen slapen, Roy moest even smoken. Nee! nog niet gestopt…………hij heeft nog 5 sigaretten geloof ik, hij wilt ze absoluut niet weggooien! Het zal mij benieuwen of hij gaat stoppen.

Er hangt een gezellige sfeer hier, overal hangen mensen……
Meet zit voor een groot beeldscherm VOETBAL te kijken, ik wist niet dat hij daar druk mee was, of zal hij zich zo vervelen??????
Dus we hebben niet echt veel van Singapore gezien, ik ben al eerder geweest dus mij maakt het niet zoveel uit en de mannen hadden niet zoveel zin.

O JAAA, dat hebben wij weer, komt er een bananenplukker naar ons toe, begint te piepen en trekt de stekker van mijn laptop eruit…….
Ik dacht eerst dat hij erbij wilde, maar hij wilde gewoon lastig zijn. Hij stond hier herrie te schoppen, maar hij lachte erbij, dus we namen ‘m eerst niet echt serieus……Nu is hij iedereen lastig aan het vallen niet te geloven wat een l*l. Hij heeft ze niet alle 7 op een rijtje, dat kan niet anders. Lex heeft iemand geroepen, de politie is ondertussen gekomen……..een nierstoot moeten ze ‘m geven.
Ja, hij wordt mee genomen, opsluiten dat ventje!!!!!!!!!!!!!!!

Ik ben al 4 keer naar een digitale camera gaan kijken en ga voor een 5e keer met Roy, wel doen, niet doen ......... Vind het toch wel weer duur hoor zo'n digitale camera, twijfel, twijfel. Uiteindelijk besluit ik het toch maar niet te doen.
21:40 uur: We gaan zo instappen, over ruim 8 uur zijn we er echt, nog steeds niet te geloven. We komen om 6:30 uur aan.
Om 8:30 uur kunnen we ons huis (camper) ophalen…………
GAAF, Australia here we come.

Woensdag 1-12-1999 Cairns

De vliegreis van Singapore naar Cairns ging ook weer erg snel. We zaten vooraan, dus nog meer ruimte.
Roy trok meteen zijn tafeltje kapot, alles slopen……

We zijn net aangekomen in Cairns en hebben onze bagage opgehaald.
Tijdens het wachten bij de band waar onze koffers op komen, komt er een agente met een hond die alle handbagage moet besnuffelen naar drugs naar ik aan neem, er werd voor zover ik gezien heb niets gevonden.
Toen we door de douane wilden moesten we mee en moest ik mijn handbagage openmaken, wat bleek.... er zat eten (snoepjes) in en dat had ik in moeten vullen op mijn formuliertje.
Gelukkig had ik het wel bij de balie gemeld en was er dus niets aan de hand. Ook Metin moest mee, ook bij hem was er niets aan de hand.
Eindelijk waren we het vliegveld af, maar we moesten wachten tot het verhuurbedrijf, waar we de camper op moesten halen, geopend was.
Tot die tijd hebben we ons vermaakt door maar weer eens iets te gaan eten en iets te drinken.

Bij het pinnen had ik een probleem, de pinautomaat accepteerde mijn pinpas niet, bleek dat het een ander systeem was.
Na wat rondvragen bleek dat er in een andere aankomst hal nog een pinautomaat stond waar ik wel terecht kon.
Daar aan gekomen bleek die weer stuk te zijn Grrrr, pech dus!
Nadat Sandra Maui gebeld had hebben we een taxi genomen en na weer de nodige papieren ingevuld te hebben konden we eindelijk inpakken en wegwezen.

Wij hadden maar besloten dat Roy als eerste het stuur moest gaan vasthouden vanaf Maui en dat ging ‘m aardig goed af. En had natuurlijk weer het nodige commentaar: Slap ding, geen power, gore bak. Je kunt je wel weer voorstellen hoe dat er uit gekomen is. Schitterend!!!!
Meteen boodschappen gedaan, ze hebben echt alles hier, 2 karren vol.
Aansluitend nog een paar andere winkels aangedaan.
Roy heeft een zonnenbril gekocht en Meet een echte Australische cowboyhoed, staat ‘m goed, stoertje. Ook kon hij van die zelfde jongen een Aussie paspoort kopen voor 5000 dollar.
In mijn Lonely Planet boek hadden we een camping gevonden, 2 km buiten de stad. “Cairns Coconut Resort” .
Heel luxe, ze hebben echt alles wat je je maar bedenken kunt.
Prachtig zwembad, tennisbanen, speelhallen, restaurant een winkeltje, verschillende ruimtes waar je kunt koken, meerdere washokken waar zelfs strijkplanken staan, TV kamer en je kunt zelfs internetten, ze hebben overal aan gedacht.
Onderweg naar “Cairns Coconut Resort” bleek dat we ons tuinstel vergeten hadden, dus maar weer terug naar Maui, het was gelukkig niet zover.
Binnen 5 minuten waren we weer opweg en niet veel later kwamen we bij de kampeerplaats ”Cairns coconut resort”.
The rain season is begonnen dus het is niet zo druk.
Alles bleek ook erg goed onderhouden en schoon.
Natuurlijk kon ik (Alexander) het niet laten om meteen even te gaan mailen.
Ik heb tomatensoep in elkaar gedraaid, met balletjes. Sandra verzorgde de salade, lekker aangemaakt, op een broodje met tomaat en ei.
Daar zaten we, onder de palmbomen, warme tropische lucht en af en toe een paar lauwe regendruppels, met zijn 4en om een klein campingtafeltje. Wijntje, biertje en colaatje erbij en op de achtergrond wat onherkenbare dierengeluiden.

Na het afwassen zijn Sandra en ik even gaan zwemmen, het water was in eerste instantie best fris, maar het wende snel.
Het is heerlijk buiten, hier en daar wat zachte stemmen, warme lucht, overal lichtjes, geritsel in de struiken…… WOOOOW!!!

20:00 uur. Wat een dag , we zijn helemaal gaar.
Gewoon 2 nachten niet geslapen, vreemd gevoel. Sandra lag een uur geleden op mijn bed te slapen , ik wilde naar bed. Sandra wakker gemaakt, ze wilde op staan om op haar eigen bed te gaan liggen maar dat lukte niet. WAZIG!!
Na een beetje beter wakker geworden te zijn gaat ze dan toch voorzichtig richting haar eigen bed.
20:10 uur: Metin en ik liggen al in een diepe slaap en hoorde later dat Metin aan het snurken was. Gelukkig ik niet, want ik schijn er ook wat van te kunnen.

Donderdag 2-12-1999 Cairns

Natuurlijk werden we vroeg wakker, om 4:00 uur zat iedereen al weer buiten. Even later hebben we toch maar besloten om het nog een keer te proberen en iedereen heeft toen toch nog een poosje geslapen.

Na deze vreemde nacht, waarin ik zelfs een keertje ben gaan kijken of ik nieuwe mailtjes had (je moet toch iets doen als je niet kunt slapen) en een stukje hebt gewandeld, zijn we rond 10:00 uur richting centrum van Cairns gegaan om te winkelen, een internet provider te regelen (wat overigens nog niet gelukt is) en wat proviand in te slaan voor de lunch.
Hier heb ik een hoed gekocht, een echte Australische hoed van konijnenvacht.

Terug op de parkeerplaats bij het winkelcentrum hebben we in de camper wat broodjes gesmeerd.
Toen werd het tijd om verder te rijden richting het noorden (+/- 2,5 uur rijden), momenteel staan we op de camping “Daintree Riverview Caravan Park” in het plaatsje ”Daintree”. Dit is een echt klein en simpel parkje en niets vergeleken met waar we gisteren waren, maar dat heeft ook zijn charmes.

Metin en ik hebben net gevist en allebei hebben we een vis gevangen, een haring naar ik begreep.
Metin heeft er 4 verspeeld en omdat ik geen dikke onderlijn bij me heb is 2 x de lijn doorgebeten.
We zagen misschien wel 100 vliegende honden over vliegen, echt een prachtig gezicht.

Toen het donker werd bleek dat er in een paal die nog geen meter van ons vandaan stond allemaal kleine vleermuizen zaten en deze vlogen onder onze neuzen hun hol uit.
Dit is nou camperen.
Prachtig uitzicht over het bos, tropische planten en bloemen…..in de tuin een krokodil.
Wij hebben ‘m natuurlijk nog niet gezien, maar hij woont hier.
Sandra kijkt af en toe naar buiten of ze 2 rode oogjes ziet.
Het stikt hier van de muggen en ik ben al meer dan 20 x gestoken.
We hebben net een curry met kip, bloemkool en zoete aardappels gemaakt. Het regent een beetje en we zitten onder simpele parasols te eten.

Het is inmiddels alweer 22:50 uur en we zijn al weer aardig op. Lekker slapen dus.
Morgen gaan we om 10:00 uur een tocht maken op de ”Daintree River”. Hier kunnen we krokodillen en pythons tegenkomen, ik ben benieuwd.

Vrijdag 3-11-1999 Daintree

Ook nu was het weer vroeg dag, om 6:00 uur was iedereen klaarwakker en zijn we begonnen aan het ontbijt.
We worden flink gestoken door de muggen, vooral tijdens het ontbijt buiten. Dat was dus echt niet te doen…….
Mij hebben ze goed te pakken gehad. mijn hele armen zitten vol.
We hebben een bushman spray gekocht en dat werkt.

We zitten hier tussen de bananen- en carambola- (stervruchten) bomen, de kamerplanten groeien in het wild. Een prachtige groene massa.
Vanmorgen was alles nog vochtig en de zon begon te schijnen, heel mooi.
De eigenaar van de camping komt ons steeds weer opzoeken om een praatje te maken. Elke paar minuten komt er wel een "No Worries Mate" voorbij in het gesprek. Erg leuk om te horen.

Om 10:00 uur hadden we een boottoer besproken over de Daintree river. Het vissen was Metin gisteren er goed bevallen en hij stond te popelen om weer te gaan. Nou dat hoef je mij maar 1 x tegen mij te zeggen en dus stonden we niet veel later weer gezamelijk te vissen.
Helaas wilde ze vandaag niet zo best bijten en duurde het niet lang voor we er tabak van hadden.
Ook was ik het bovenste deel van mijn hengel kwijt, die vloog eraf tijdens het ingooien en de lijn brak. Hij ligt ergens vlak bij de stijger in het water. Laat maar lekker liggen met die krokodillen hier.

Op weg naar de boot liepen we over het campingterrein en zagen we een kleine waterpython, ongeveer 60 cm lang en mooi geel van kleur.
Toen we boekten voor de boottrip konden we kiezen uit een grote of een kleine boot. We zijn voor de kleine gegaan omdat dat ons spannender leek. Ook gaan deze veel verder de busn dan die grote.

Het bleek dat we een goede keuze hadden gemaakt wat boot betreft. Niet alleen was het een bootje voor ons alleen (lekker klein dus!), ook was de gids (Al) een erg leuke en vermakelijke man. Hij wist veel van wat we zagen en had er een ongeloofelijk oog voor.
Nou daar zitten we dan met zijn 5en, de regen is gestopt en een graad of 30. De tour kan beginnen!

Nadat we een stuk over de Daintree river hadden gescheurd gingen we een klein kreekje in de Barret creek genaamd.
Onder- en door- takken en planten heen de bush bush in. Al in de eerste minuut zagen we een krokodil.
Toen we dichterbij probeerden te komen gleed hij het water in. Maar we hebben hem goed kunnen zien.

We hebben anderhalf uur rondgedobberd en heel wat gezien zoals: 2 verschillende ijsvogels (little kingfisher & azure kingfisher), een mannetjes glanzende vliegenvanger (shining flycatcher), 2 waterleguanen (eastern waterdragon), great billed heron, black cormarant, pied cormarant, spur winged plover en een waterphyton.
Omdat we in een klein bootje zaten konden we onder een bruggetje door en daardoor iets verder het regenwoud in.
Kun je je voor stellen?...... heel stil, in de jungle, alleen maar het geluid van de moter en op de achtergrond spannende dierengeluiden. Grandioos!!!

Weer terug bij de camping zag ik dat het water iets gezakt was. Kijken of ik mijn bovenste hengeldeel zie liggen. Ja hoor, hij ligt er en ik kan hem zo pakken Dat is even mazzel hebben!

Het heleboeltje weer ingepakt en nu opweg naar Cape tribulation.
Rond 14:00 uur kwamen we aan in “Cape Tribulation National Park”.
Het is ontzettend warm, achter een klein tentje waar we later moesten schuilen voor een tropische regenbui, vonden we de Noah Beach……………
Bij Noah Beach zijn we gestopt en hebben lekker over het strand ge wandeld. Er stond een lekker windje en zonder dat we het hebben gemerkt zijn Roy en ik een beetje verbrand.
We hebben lange tijd op de rotsen gezeten en schelpen en mooie gekleurde stenen bij elkaar gezocht.

Dit is één van de weinige plaatsen in Australie waar het regenwoud en de zee elkaar ontmoeten.
Toen we terugliepen door de bush begon het heel hard te regenen, voor we bij het tentje aan kwamen waren helemaal doorweekt.
Bij het restaurantje aan het strand hebben we wat gedronken en 2 Nederlandse meiden ontmoet die zelfstandig aan de reis waren begonen en nu samen een stuk verder gaan reizen.
Vanaf Noah Beach zijn we teruggereden richting Mossman en toen door naar Port Douglas.

Tegen de avond kwamen we in Port Douglas aan...DE elite stad van Queensland, prachtig aan zee.
Camper gedumpt en weer naar het strand…….er waait hier een warme, harde maar prettige wind, heel apart.
Na een korte wandeling ondekte Metin kokosnoten, die hebben ze open gekregen maar vraag niet hoe????? Nou okay dan met veel lachen en geweld.
Verse cocos………
Onze kleren liepen na deze dagen bijna van zelf de camper uit, dus we hebben maar even een wasje gedaan.

San en ik zijn de laatste dagen aardig gestoken door de mugen, zeg maar gerust dat we lek gestoken zijn. Vanmiddag had ik al meer 40 muggenbulten en inmiddels zijn er daar wel wat bij gekomen.
San heeft er ook genoeg en bij haar worden ze ook nog eens erg groot, de grootste is wel 10 cm in doorsnee, echt ongeloofelijk zo groot!

Het is nu 20:56 uur, we hebben net gegeten (restjes van de laatste dagen: curry met rijst) en ik denk dat het niet lang meer duurt voor ik naar bed ga. Het was weer een vermoeiende dag vandaag.
Helaas is het nog steeds niet gelukt om het internet op te kunnen met de laptop en dus kunnen we niets doorsturen van het verslag naar het thuisfront.

Ik had het inderdaad goed, niet veel later lag ik al in diepe rust als geestelijke voorbereiding op de volgende dag.

Zaterdag 4-12-1999 Port Douglas

03:00 Uur: ik word wakker omdat ik het heel warm heb. Dat krijg je als je boven in een camper slaapt, wel lekker zo hoog boven iedereen maar dus ook erg snel warm.
Nadat ik de raampjes bij mij had opengezet ben ik toch weer in slaap gevallen en om iets over 06:00 uur werd ik weer wakker. Metin , Roy en ik zijn even brood gaan halen in het dorp en meteen maar even gekeken waar we konden internetten en waar verder nog leuke winkeltjes zaten.
Weer terug bij de camper had San alles al klaar staan voor het ontbijt.
Nadat vervolgens alles was opgeruimd en ingeruimd hebben, zijn we naar het dorp gereden en natuurlijk zijn San en ik het internetcafe ingegaan.
Hier was men zo aardig om naar het probleem met de laptop te kijken, maar helaas kwam men daar ook tot de conclusie dat het een hardware probleem is (of het nou de modum of het kabeltje is weten we niet).
We mochten vanuit het internet cafe onze e-mailtjes versturen met hun outlook expres.

In het dorp hebben we nog de nodige boodschappen gedaan zoals postkaartjes en postzegels, de bank leeggehaald en natuurlijk nog even op een terrasje gezeten.
Toen was het tijd om verder te trekken.
Ons plan was om richting mossman te gaan en daar een wandeltocht te maken door een natuurpark met allemaal beekjes, kreekjes, watervalletjes en stroomversnellingen.
Na een goed uur rijden zijn we in Mossman, alleen blijkt dat we niet de wandelijng kunnen maken waar we nu zijn. Een dronken man wil ons wel rondleiden voor 15 dollar per persoon. Hier hebben we maar vanaf gezien.
Dat was maar goed ook bleek later, want nog geen 5 minuten met de auto verder kwamen we bij de mooiste wandelroute die er is namelijk de “Mossman gorge” een wandelroute van 2,5 km.

Hier hebben we nog gezwommen nadat we de route hadden gelopen en natuurlijk ging ik met de snorkelspullen te water!
Ik heb verschillende mooie dingen gezien zoals 2 schildpadden van net 7 cm doorsnee, 1 meerval van +/- 30 cm, een heleboel grondels en wel 100 grijze vissen waarvan ik de naam nog niet weet.
In het midden van de kreek was de stroming iets te krachtig.... dat hebben we geweten.
We lieten ons van de ene hoop rotsen meesleuren naar de andere hoop. Tot ik en San iets te ver gingen. We kregen het niet voor elkaar om er tegen in te zwemmen. San probeerde zich vast te grijpen aan een rots maar het was te glad, een paar rotsen verder bleven we toch steken. San is over de rotsen teruggegaan.
Roy heeft alles op foto gezet!!!!!

Rainforest……eigenlijk is het ongelooflijk mooi, als je er door loopt, over stenen, over hangbruggen, vochtig en de zon schijnt door de hoge wilde boomgroei heen, en dan in een koude kreek even af koelen.

Na al dat gespartel in het water, gepicknicket naast de kreek waarna we weer richting de camper gelopen zijn.
We willen vandaag een stuk rijden want we lopen achter op schema wat de afstand betreft.
We rijden richting het zuiden en zijn Cairns snel weer voorbij, onderweg in een klein dorpje maar weer wat inkopen gedaan.

Onze camper staat weer aan het water maar nu bij een groot meer, Lake Eacham, op een camping in Yongaburra.
We kwamen in het donker aan dus we hebben nog niet zo veel kunnen zien.
Na het eten (we hebben gebakken aardapples, baked beans en sousages gegeten), hebben we nog eventjes buiten gezeten. De anderen hebben de afwas gedaan en ik heb mijn verslag getyped.
Niet veel later lag ik alweer in diepe rust, blijkbaar heb ik iets in te halen en echt lang slapen lukt me nog steeds niet!

Zondag 5-12-1999 Yongaburra

Om 3:15 uur ben ik weer waker. Niet omdat ik het warm had, deze keer had ik het koud. Nou dan toch maar onder de dekens gaan liggen iets wat ik niet verwacht had dat ik dat nodig zou hebben hier!
Na nog wat geslapen en gedoemeld te hebben ben ik er rond 6:00 uur uitgegaan en ben even naar het water gewandeld, daarna gedouched en wat gegeten.
Om 8:30 uur gaan we weer op weg. We willen wat bekende bomen en watervalletjes gaan bekijken.

Als eerste zijn we op bezoek geweest bij The Curtain Fig Tree en de Cathedral fig Tree. 2 Gigantische grote bomen. Je zult misschien denken: wat valt er nou aan een boom te zien!
Nou ik kan je verzekeren dat dat een heleboel is. Dit soort bomen groeit op een andere boom, ergens boven op een tak kiemen deze uit en groeien dan in de loop van jaren uit tot geweldig grote bomen, dit gaat ten koste van de boom waar ze op groeien.
Ik zal proberen jullie een idee te geven hoe groot ze zijn.
Om een cirkel te maken om de stam heen heb je 24 mensen nodig die elkaars hand vasthouden. Daarnaast was deze boom 50 meter hoog. De bladeren die er aan hangen zijn samen net zo zwaar als een kleine olifant en hij werd geschat op ruim 200 jaar oud!

Op naar de volgende boom (Cathedral, genaamd).
Deze was iets meer dan 2 km verderop volgens Metin. Na ruim 2 uur kwamen we er pas aan, de verkeerde kant opgereden. Geeft niets, want we moesten toch dat rondje maken en nu hebben we gewoon de andere dingen bekeken die daar te zien waren, zoals een meer (Lake Tinaroo) met allemaal bomen er in (deze zijn onder water komen te staan nadat er een stuwdam (Tinaroo) is gebouwd en van zulke natte voeten houden ze toch niet zo blijkbaar).
In het onderste gedeelte van de stuwdam Tinaroo hebben Metin en ik even gevist maar helaas.... achter het net.

Wij, vooral de mannen, zitten steeds tot en met de ellenbogen in de bush bush, tussen de struiken, rotsen, bomen….wat je je maar bedenken kunt.
Er wordt steeds wel iets spannends gevonden. Leuk gezicht!!! 4 Varkens opzoek naar truffels.

Metin vond een skelet van een vis, bijna een meter lang. En een skelet van een vrij groot beest.
|Meet zei: misschien is het wel een kangoeroe of een koala beertje. Roy dacht eerder aan een giftig konijn. Alles is toch giftig hier zegt Roy.

De Dandulla forest drive:
Onderweg zagen we nog een groot meer met tientallen boomstammen. Heel apart.
Dat was een riviertje, maar omdat ze er een dam geplaatst hebben heeft het water zich opgehoopt en daardoor werd de boomgroei verhinderd.

We komen bij de eerste waterval aan (Millaa Millaa Falls), een erg mooie plek en Roy en ik konden het niet laten om even te gaan zwemmen en onder de waterval te gaan.
Het water was wel koud maar als je bleef zwemmen bleek het goed te doen.

Nu zijn we op weg naar Charters Towers. Hier gaan we camperen.
Iedere vierkante meter is gewoon mooi, iedere keer anders maar zo onbeschrijflijk mooi.
Ik krijg hier geen genoeg van, de wereld is mooi.
Volgens mij gaan we nog wat watervallen bekijken.
En Roy maar scheuren, hobbel hobbel…..Meet roept: 'waterval gevonden' en Roy noemde het kwabbelbeekje……

Dat was zeker geen kwabbelbeekje, Little Millstream. Bij toeval zijn we hier terecht gekomen.
We liepen nog geen 2 min. en toen lag het voor ons. Deze waterval bleek nog veel mooier te zijn.
Wat een schoonheid. Een groot dal met watervallen en rotsen.
Hier zijn we een hele tijd gebleven.
We zijn hier niet gaan zwemmen maar zijn Roy en ik eens flink gaan klauteren op de rotsen, van de ene op de andere rots springen en helemaal naar boven klimmen. Ochtendgymastiek is er niets bij en we waren dan ook best moe na zo’n 45 minuten uitleven.
Er waren nog wat mensen, een paar jongens die van de rotsen het water in sprongen. De vader kwam een praatje maken………

Heel weinig toeristen komen hier zei hij. Hij bezit 57 hectare grond, welke achter de watervallen begint. 
15 Jaar geleden heeft hij dat stuk grond voor zo’n 50 gulden gekocht. En samen met zijn familie een huis erop gezet.
Hij en zijn vrouw zijn nog nooit buiten Queensland geweest. Daar is geen geld voor. Er is weinig werk.
Op zijn 16de brak hij zijn nek door een duik van een rots. Toen Roy, ik en Meet terug kwamen van een wilde klim over de rotsen, was het tijd om te gaan.
Ik was tijdens dit uitje tegen een boom stam gelopen. Nog meer schrammetjes erbij. Nog steeds helemaal vol met bulten, benen kapot en zo rood als een kreeft.

Nu 4,5 uur later hebben we net gegeten (Diner tonight: Hamburger visticks, pasta, tomaten saus uit een potje en nog wat bonen van gisteren.) en staan we ruim 250 km verder midden in de outback op een campeerplaats.
Charters Towers hebben we niet gehaald, we wilden gaan tanken maar dat ging al niet meer. Zal wel net zo gaan als in Frankrijk, open gaan wanneer we zin hebben.
Het dorpje hier telt zo'n 200 inwoners en het volgende dorp is ruim 100 km verder.
Onderweg kwamen we een reclamebordje langs de weg tegen met daarop de mededeling dat de volgende supermarkt 180 km verder was. Hoezo in de middle of nowhere!

Vandaag hebben we onze eerste kangaroes in het wild gezien.
Verder hebben we vandaag pelikanen, hagedissen en een hele grote vlieg (of iets dergelijks) gezien.
De beesten die we het meeste hebben gezien en gevoeld hebben was ik ook bijna vergeten MUGGEN, MUGGEN EN NOG EENS MUGGEN!!!
Je word er soms gek van.
Gelukkig is ons verteld dat we Bushman PLUS moesten gaan halen, dit help geweldig tegen de muggen.

{jgototop}{/jgototop}