Week 3

 

Maandag 13-12-1999

 

Deze dag moesten we een lang stuk rijden, nou dat hebben we gedaan ruim 400 km.
We wilden grotten gaan bekijken, maar toen we er waren en we alleen maar oude mensen zagen en we met een groep mee moesten hebben we er toch maar vanaf gezien!
In Hervey Bay aan ekomen hebben we een tour geboekt, een 2 daagse tour over fraser island met een 4wd auto.
Je kon kiezen tussen een georganiseerde tour met 9 mensen in 1 auto of zelf rijden. Gelukkig wilde we allemaal zelf rijden en hebben we daar voor gekozen.
We staan op een camping nog geen 25 meter van zee en met een BBQ voor onze neus. Nu moesten we wel gaan BBQen, dus vlees en de rest van de spullen gehaald en lekker aan het strand met de ruizende zee geBBQed, zijn jullie al jaloers *grin*
Daarna op naar het internetcafe, waar ik gezien had dat er icq op de computer zat, ik kon het niet laten en heb ruim 1,5 uur zitten icq-en (een chat programma wat toen heel erg populair was). Om 22:00 uur zou het internet cafe dicht gaan en om 22:45 uur ging ik pas weg, kon er niet mee stoppen. Gelukkig was ik niet de enige die langer door is gegaan. Ik had ze al gezegd dat ze maar moesten zeggen als ik er mee moest stoppen omdat ik nog uren door kon gaan.
Toen ik terug kwam bleek iedereen aardig op te zijn door de lange rit en zijn we naar bed gegaan

Camping: Beachfront tourist park
Plaats: Hervey Bay
Kosten: AUD 25

 

Dinsdag 14-12-1999

 

Om 06:45 uur moeten we bij het boekingsbureau zijn en worden we weggebracht naar het autoverhuurbedrijf voor onze Toyota 4wd.
We zijn (voor de verandering) op tijd en na het nodige papierwerk kunnen we eindelijk op weg naar de veerboot.
Het blijkt dat we nog op moeten schieten ook, we hebben nog geen 10 minuten meer om rij verguning halen (weer geldklopperij) om op het eiland te mogen rijden.

De overtocht ging lekker vlot en bij het eiland aangekomen bleek dat daar geen haven was maar dat we gewoon op het strand gedumpt werden. Door het mulle zand het bos in, veel hobbels en kuilen en hele grote spinnen, vraag maar aan Roy want die had er een bijna op zijn schouder zitten en zat toen meteen op schoot bij Metin die op de passagiersstoel naast hem zat. Het was echt een hele grote spin.
Na een paar uur mocht ik een stukje rijden. Eerst heel voorzichtig maar na wat meer vertrouwen te hebben gekregen met door het zand rijden gaat het wat makkelijker en vlotter.
Iets te makkelijk maar vooral vlot, want ik vlieg de bocht uit met 3 G zoals Sandra het zei. Na wat geduw hebben we de auto toch weer goed op de "weg" gekregen en kon ik het spoor weer volgen. Het scheelde niet veel of ik had dus een boompje geraakt. Gelukkig was dat niet het geval en ben toen toch maar weer rustiger gaan rijden.
Bij het Lake Gnarann, zijn we even gestopt en toen teruggereden, we dachten dat we konden zwemmen maar dat ging niet.

Na 5 uur door elkaar geschut te zijn kwamen we op het strand aan, The Rainbow Beach. Vandaar konden we verder naar Eurong waar het resort is waar we overnacht hebben.
Dat is gaaf, voor iedere wash off even afremmen, echt geweldig. Even stoppen bij de The Pinnacles (Grand Canyon achtige berg) en het wrak van de Mehano, een indrukwekkend schip wat in juli 1935 op het strand gelopen is en er dus sindsdien ligt.
Wat een eiland, prachtige witte stranden, een gedeelte van het eiland is rainforest en een gedeelte mangrove bossen. Schitterende meren.

Het resort bleek erg mooi en heel groot, 2 slaapkamers, grote keuken en badkamer en een heel groot balkon, uitzicht op ‘t zwembad en de zee. We hebben ons er prima vermaakt, lekker in het bubbelbad gelegen de halve avond.
We hebben gegeten in het restaurant (salade met een saté van kip, reuze garnalen in een romig knoflooksausje). Van het hotel Metin moest een shirt met lange mouwen gaan aantrekken anders kwam hij er niet in. San vroeg natuurlijk weer waarom. Maar dat hoorde zo in de wat betere restaurants in Oz.
We hebben ontzettend lekker gegeten. Toen San ging betalen was ze heel even met één van de jongens uit de bediening aan het kletsen, ze werken 21 dagen aan één stuk en dan 4 dagen vrij. En zeker geen 8 uur op een dag.
Na het eten ben ik nog even wezen kijken bij het vissen op het strand en het internet op gegaan.
Ondertussen zaten de andere tv te kijken, eerst nine months met Hugh Grand. En toen een Nederlandse film, niet te geloven, zitten we Down Under kunnen we naar een Nederlandse film kijken.
Wederom was iedereen erg moe en om 22:30 uur lag ik dan ook (als eerste) te slapen.

Hotel: Eurong Beach Resort
Plaats: Fraser Island

 

Woensdag 15-12-1999

 

Iedereen is om 7:00 uur al weer wakker. Het is erg mooi weer en een half uur later liggen we allemaal al in de zon te bakken.
Om 10:00 uur moeten we de kamer af en gaan we verder het eiland verkennen. Omdat we allemaal geen zin hebben om weer de hele dag door elkaar geshaked te worden gaan we naar Lake Macanzie, een meer waar je kunt en mag zwemmen. Het blijkt best druk te zijn, maar we vinden nog een mooi plaatsje.

Ik kan het natuurlijk weer niet laten om meteen met mijn snorkelspullen het water in te gaan en na het nodige speurwerk zie ik een redelijk grote schildpad tussen de waterplanten in zitten. Later zie ik nog 4 kleintjes en wat kleine visjes.
Na +/- 45 minuten had ik het wel gezien in het water en ben in de zon gaan liggen.
Metin begon te etteren met een stok, steeds op mijn been tikken en in mijn zij porren.
Na 3 x gewaarschuwd te hebben dat hij moest stoppen omdat ik hem anders het water in zou gooien (hij had zijn kleren nog aan) was het te laat voor hem en heb ik hem het water in gegooid. Sandra wilde dat ik het nog een keer deed want ze had zo snel haar fototoestel niet kunnen pakken voor een foto, maar Metin wilde niet , watje *grin*!
Om 16:00 uur moesten we in Kingfisher Bay zijn om weer met de boot naar Hervey Bay te gaan.
We hadden dezelfde camping als 2 dagen terug, ik had meteen geboekt, want we wilde weer dat mooie plekje.

We hebben weer met zijn allen in het internetcafé gezeten. Als avondeten werd het een zak chips. We hadden 's middags laat gegeten en ook te veel.
We gingen weer vroeg naar bed, met het geluid van de branding op de achtergrond viel ik in slaap.

Camping: Beachfront tourist park
Plaats: Hervey Bay
Kosten: AUD 25

 

Donderdag 16-12-1999

 

Als we wakker worden is het schitterend weer en we gaan meteen op het strand voor onze camper zitten en mango’s eten als ontbijt. Dat waren de laatste die we eerder gekregen en geraapt hebben.

Het was maar 1,5 uur rijden naar Noosa, een rijke stad met onbetaalbare huizen en opvallende mooie auto’s. Veel huizen aan het water met jachten voor de deuren. Onze camping aan de Noosa River was ruim en schoon.
We wilden even de stad in om te winkelen en rond te neuzen.
Om 13:00 uur zijn we in de stad nadat we een wandeling van bijna een half uur hadden gemaakt (van de camping naar de stad). Sandra gaat alleen op pad want ze wil een neiuwe bikini scoren.
Rond 15:00 uur hadden we afgesproken in een cafeetje.Ik ben niet zo’n winkeltype en ben na een half uur maar op zoek gegaan naar een internetcafe. Hier heb ik mijn mailtjes gecontroleerd en was om 14:30 uur terug op de afgesproken plaats.
Omdat ik een mailtje was vergeten te sturen aan Rebecca uit Brisbane (die ik ken via icq en waar we misschien even naar toe gaan) ben ik weer teruggelopen wederom moest ik 10 minuten tegen de berg op lopen en ik voelde mijn kuiten behoorlijk.
Ik had met Metin afgesproken dat ik meteen door zou lopen naar de camper omdat ik anders een heel stuk om moest lopen. Daar aangekomen bleek dat ze er nog niet waren en ik heb TWEE uur zitten wachten tot ze er waren, balen, er was blijkbaar een miscomunicatie geweest tussen Metin en mij.
Metin en ik zijn voor de verandering maar weer eens gaan vissen, helaas was het afgaand tij en niet echt de beste tijd om te vissen , toch heb ik nog 6 vissen gevangen: 2 travallies, 3 brime en een vis waar ik de naam niet van weet.
Ook is er een grotere door mijn lijn gegaan (waarschijnlijk een travallie), hij zwom om een boei heen en toen bleef mijn lijn natuurlijk haken. We hebben de grote exemplaren bewaard en schoongemaakt voor het diner morgen.
Na het vissen snel douchen want we stonken een uur in de wind.
Snel een boterham gegeten en daarna was het alweer bedtijd.

Camping: Noosa River Caravan Park
Plaats: Noosa
Kosten: AUD 23,50

 

Vrijdag 17-12-1999

 

Vandaag gaan we naar de dierentuin Australian Zoo van Steve Irwin “the crocodile hunter” bekend van tv, een klein dierentuintje maar wel erg leuk.
Daar zijn we uren gebleven, erg mooi.
Toen we aan kwamen werden meteen de otters gevoed. Vervolgens een demonstratie met een Python. Even aanraken natuurlijk. Ze hebben een stugge iets of wat plakkerige huid.
Prachtige dierentuin, alleen de slangen zitten achter glas de rest loopt gewoon los of er zit alleen een lage bak omheen.
Wij, de jongens, bleven bij de slangen hangen. Sandra is naar de kangoeroes en de koala’s gegaan. Ze heeft zeker een half uur naar een paar koala’s zitten staren.
De kangoeroes hier zien er heel wat beter en knapper uit dan de kangoeroes van van de week. Logisch natuurlijk, hier worden ze goed verzorgt. Ze lopen los in een park waar je gewoon bij mag. Sandra kreeg van iemand een handje vol met voer en is daarmee bij een kangaroe gaan zitten.

Op naar de schildpadden, wow!!! Groot, niet te geloven. Harriet hebben ze in 1835 gevonden en toen ze haar vonden was ze al volwassen. Ze wordt geschat op maar liefst 169 jaar (in 1999). 
Als laatste de krokodillen en de alligators, ook dat zijn prachtige beesten, zo krachtig en lomp.
Af en toe loopt er een leguaan voor je voeten.

Na ruim 2,5 uur hebben we het allemaal wel gezien en gaan we verder naar Brisbane.
De rit naar Brisbane gaat weer lekker vlot. Daar aangekomen gaan we de fotocamera van San op halen (ze had hem op Singapore airport gekocht en een paar uur later was hij al kapot, het is gemaakt onder fabrieksgarantie en hij kon dus op gehaald worden in Brisbane).
Brisbane is erg druk en we wisten niet of we daar wilde blijven of dat we verder zouden gaan. Ik ben een internetcafe in gegaan of ik een mailtje van Rebecca had gekregen want we zouden iets afspreken, helaas had ik geen mailtje ontvangen van haar.

Inmiddels was het wat begonnen met regenen, we drinken wat in een cafeetje en overleggen wat we gaan doen.
We hebben besloten om verder te gaan richting the Gold Coast, namelijk Surfers Paradise.
In de stad kwamen we over de startstrook van de Indycars (autorace). Leuk om over een stratencircuit te rijden, ik kijk er namelijk vaak naar op tv.
Bij Surfers Beach hebben we een campingplaats gevonden.
The Surfers Beach is één van de bekenste toeristen/backpackers plaatsen van de Oost-kust. Dus wij dachten daar moeten we even heen.
Inderdaad, heel druk, heel veel te doen, veel neon verlichtingen. Prachtige witte, smalle stranden.
Veel surfers. Eén grote commerciele bedoeling, wat op zich wel leuk is. We hebben onze ogen uit gekeken.
We zijn zeker een hoop gewend in Nederland, maar wat je hier zag, zeker naar het ordinaire toe, vrijdagavond stapavond. Sandra dachten kunnen we mooi ergens gaan swingen. Maar toen we de mensen zagen lopen (rond de 16 jaar en ook een boel vreemd volk) was dat idee snel weg.
Eén winkeltje trok onze aandacht...samen op een foto met een boze haai. Lachen!!!! De 3 mannen in het bootje en Sandra moest ons gaan redden.

Het gaat steeds harder regenen.
Na een wandeling op de Boulevard, waar een marktplaats was zijn we gezellig ergens neergezakt om wat te drinken.

Om 23:30 uur zijn we met een taxi terug naar onze camper gegaan.
De ligging van deze camping is wel heel apart, omgeven met reuze hoge gebouwen. Ze staan er netjes rond omheen. En aan de voorkant de zee.
Er is zoveel te doen hier, funparken, Sea World, Movie World, dierenparken, duiken en nog veel meer.
Maar ik denk niet dat het weer het toelaat.
Rond 00:00 uur was het weer bedtijd!

Camping: Main Beach Tourist Park
Plaats: Surfers Paradise
Kosten: AUD 32

 

Zaterdag 18-12-1999

 

Het heeft de hele nacht geregend en het ziet er niet naar uit dat het voorlopig gaat stoppen met regenen.
Wat zullen we doen, er is veel te doen hier in de buurt, maar met al die regen is het niet echt leuk om een pretpark in te gaan.
De rest wil verder trekken en dus besluiten we om verder te gaan (wel jammer want er was zoveel te doen).

Onderweg gaan we even naar een natuurpark kijken er is ook een leuke shop waar ze veel te veel leuke dingen hebben.
Onderweg weer even gestopt bij het Nat. Park, the Pioneer Plantation voor een kopje koffie.
In Byron Bay aangekomen moesten we eerst een tijdje zoeken naar een kampeerplaats die nog plek had, gelukig hebben we er weer een gevonden en ook deze is vlak aan zee.
Het regent nog steeds, hopelijk hebben we morgen mooier weer.

Metin en ik gaan even naar het strand toe om de boel te verkennen.
Er blijkt een hele mooie uitkijk te zijn precies op de punt van een rotspartij. We klimmen naar boven en in plaats van de 10 surfers die we eerst zien blijkt dat er wel 50 in het water te liggen die aan het wachten zijn op de goede golf om op mee te surfen.
Nadat we een tijdje staan te kijken zien we in eens grote vissen zwemmen tussen de surfers. Mijn eerste gedachte is HAAIEN en schrik er echt van! Na een minuut besef ik dat het geen haaien zijn maar dat er allemaal dolfijnen zwemmen, ze zwemmen gewoon tussen de surfers door, echt prachtig om te zien!
Hier wil ik gaan snorkelen !!!!!!!

Byron Bay is trouwens het meest Oostelijke stukje vaste land van Australië.
Rond 16:00 uur gaan we richting het centrum. We zien de duikwinkel van de mensen die Metin en ik op het strand gezien hebben en gaan naar binnen. Niet veel later hadden we twee duikjes besproken.
Eéntje om 7:30 uur en één om 10:30 uur, hoera daar gaan we weer, is ook alweer te lang geleden.

Als je hier ergens wilt gaan eten moet je zelf je alcohol mee nemen. Dus in het eerste kroegje wilde Roy en Meet een biertje bestellen, dat ging dus niet……… ze moesten het doen met een kopje koffie.
Op de hoek zit een bottleshop, waar je de nodige alcohol kunt kopen. Heel druk natuurlijk.
Sandra had voorheen een paar leuke winkeltjes gezien, een paar zeg maar gerust alleen maar…. Ze is alleen even gaan snuffelen, allemaal aparte spulletjes, heel leuk. In ieder winkeltje hangt de geur van die essence zwavelstokjes.
Ik denk dat iedere backpacker hier een paar daagjes blijft rondhangen. Just great!!!!!

's Avonds zijn we over het strand naar het centrum gelopen, ondertussen was het toch maar gestopt met regenen.
Overal groepjes mensen op het strand, hoe dichter we bij het centrum kwamen hoe drukker het werd.
De bar aan het strand hingen ze met de benen buiten. De grasvelden ervoor waren gevuld met zingende en dansende mensen. En door het hele stadje het geluid van trommels en soms een didjeridoo. This is the place to be.
We zijn er maar tussen gaan zitten en hebben genoten van alles om ons heen.

Om 23:30 uur liggen we op bed.

Camping: Clark’s Beach Caravan Park
Plaats: Byron Bay
Kosten: AUD 38

 

Zondag 19-12-1999

 

Om 6:45 uur moeten we bij de duikschool zijn, dus zetten we de wekker om 5:45 uur.
We zijn netjes op tijd, maar helaas blijkt dat we een foutje hebben gemaakt…………, we blijken een dag eerder door een tijdzone gegaan te zijn en het is dus geen 6:45 uur maar 7:45 uur, we zijn dus een uur te laat (balen).
Dan maar de 10:30 uur duik en de 13:30 uur duik.
Gelukkig blijken deze ook geweldig te zijn, we zien in deze 2 duiken meer dan in die 10 in Withsunday !!!!!
De eerste duik is er eentje die precies 40 minuten zou gaan duren.
Nadat we onze uitrusting klaar gemaakt hebben en de spullen in de houders vast zitten op de boot, gaan we met de auto (en de boten er achter op een trailer) naar het strand vlak bij onze kampeerplaats.
Hier wordt de boot te water gelaten en kunnen we instappen op de REEF RUNNER “HET AVONTUUR KAN WEER BEGINNEN !! ”.
De heenreis alleen blijkt al gaaf te zijn, zodra we de branding uit zijn zegt de kapitein dat we ons vast moeten houden we gaan een beetje vaart er achter zetten. Nou dat gebeurt hoor. Er hangen twee joekels van motoren achter de boot en nou weten we waarom, we schieten echt er vandoor en de kapitein weet goed hoe hij de golven moet beoordelen en hoe hij er mooi overheen kunnen stuiteren. Alleen hier voor zou je het al doen.

Na 10 minuten varen zijn we aangekomen bij Julian Rock, de duikstek, en kunnen we onze spullen aan doen en achterover van de boot rollen.
Er staat wat stroming en we moeten ons vasthouden aan de boei die voor de boot ligt. Nadat iedereen te water is gaan we onder.
We gaan naar ruim 17 meter en zien ontzettend veel, o.a.: 6 wobbegong sharks van 40 cm tot +/- 1.40 meter, 1 grote bullray en een kleintje, een school grote teira batfish, verschillende anemonen met verschillende soorten anemoonvissen (clowns anemoonvis en clark’s anemoonvis), een heleboel neon damsel vissen (een fel blauw visje), 3 grote kogelvissen en een rockcod.
Iemand uit onze groep heeft te weinig lucht en wordt door de duikleidster naar boven gebracht, we zien haar niet meer terug.
Ze kan ons niet meer vinden doordat ze af gedreven is door de stroming.
Dat maakt niets uit gaan we gewoon door met zijn drieen.
Na een paar minuten zie ik een hele gave, bijna niet te onderscheiden, vis (erg goede camouflage).
Het is een red indianfish, een heel apart gevormde vis die zoals de naam al aan geeft rood/oranje is en daarom bijna niet opvalt als hij tegen het koraal of tegen een spons aan zit! Jammer dat we geen fototoestel hebben gehuurd, moet er toch maar eens een aanschaffen denk ik.
Nadat iedereen weer aan boord is gaan we weer terug richting het strand, weer met zo’n heerlijke vaart en het was dus wederom genieten.

Terug bij de duikschool maken we de spullen klaar voor de tweede duik en hebben we even tijd om ons logboek in te vullen en om te relaxen.

De tweede duik zitten we op een andere duikboot de “BAY RUNNER “genaamd.
We hebben ook een andere kapitein, deze is nog niet zo ervaren als die op de andere boot en we blijven dan ook op het strand steken. Nadat we met vereende krachten de boot los hebben gekregen kunnen we instappen en gaan we opweg voor de tweede duik.
We gaan weer op hetzelfde stuk duiken en helaas mogen we nu niet zo diep (maar 15 meter, ze zeggen dat het voor ons is, maar denk erder dat het voor de duikleidster is, die heeft er al 2 duiken op zitten en moet na deze nog een duik maken).
Deze duik zien we nog meer vis, na 14 minuten hebben we al 16 wobbegong sharks gezien, verder nog een murene, 3 rockcod’s, 1 schildpad en tussen de stenen zie ik verschillende kleine rood gestreepte garnalen.
Later komen we nog een grote flathead tegen, een octopus, weer verschillende kogelvissen, een trompetvis, een zwarte zeeslak, koraalduivel, pineappelfish, zebra vissen (Old wifes noemen ze die hier) en nog wat andere vissen waar ik de naam zo niet van weet.
Bij Cod Hole, zoals ze het zelf noemen zien, we een hele grote rifbaars van zeker 1.50 meter, verschillende Mulloway’s (lijkt een beetje op onze snoekbaars) en een heleboel sweetlips.
Om de hoek bij Cod Hole zien we nog een grote schildpad.
Natuurlijk zien we nog andere vissen, maar weet ik de naam dus niet van.

Weer aan boord blijkt dat een Nederlands meisje, die was gaan snorkelen, een beetje zeeziek was. Gelukkig waren we zo terug en was het snel over.

Op het strand staan Metin en Roy ons op te wachten. Blijkbaar hebben we een verkeerde tijd afgesproken want ze dachten dat we om 14:30 uur weer bij de duikshop terug zouden zijn.

Metin blijkt gestoken te zijn door een stingray. Hij is behandeld door de strandwacht ( ja, het lijkt bay watch wel *grin* ) en loopt nu met een beetje verband om zijn voet heen.
Arme stakker, gaat hij eindelijk een keer het water in wordt hij gestoken door een rog!
Ik had het water geproeft en kon er niet uit blijven.
Terug thuis even mijn verslag bij gewerkt en toen de snorkelspullen gepakt en maar weer het water in gegaan.
Ook met snorkelen zie je echt veel. Om maar weer een kleine op somming te geven van het geen ik heb gezien.
Minimaal 15 sand flatheats, 5 kleine rogjes, 2 shuffle nose sharks (+/- 60 cm), een hele groep geep-achtigen en verschillende kleine baracuda’s, een vis die erg lijkt op de monodactilus die in Nederland in het aquarium gehouden wordt (misschien is hij het zelfs), een heleboel sand withing en en cresed morwong (een vis met wit en zwart en een aparte vorm dat is zo niet uit te leggen.)

's Avonds zijn we weer het stadje ingegaan.
We konden geen boodschappen doen, we waren vergeten dat het zondag was vandaag. Dus de supermarkt was gesloten.
We hebben een restaurantje uitgezocht waar ze wel biertjes verkochten en we hebben erg lekker op het balkon zitten eten. Was weer erg gezellig.
De mensen zijn zo relaxed hier, no worries, maar het werkt wel. De kelner kwam naast ons zitten om de bestelling op te nemen. De hele zaak zat vol.
Ook was het weer erg gezellig in de stad, iedere avond feest.

Diner: Lamsvlees, aardappel puree, worteltjes, maiskolf.

Camping: Clark’s Beach Caravan Park
Plaats: Byron Bay
Kosten: AUD 38

 

{jgototop}{/jgototop}